ေရးသာ ေရးရမွာ ခပ္လန္႔ လန္႔ ပဲ ခုေခတ္က မာစတာ ေတြက မ်ားမွ မ်ား ... ဒါေပမယ့္ဗ်ာ...ေရးတာေတာ့ ေရးမွာပဲဗ်ာ...
ကုိယ္ရထားတဲ့ ဂုဏ္ကုိေတာ့ လူတုိင္းမာနထားသင့္တာေပါ့ေနာ္ ဥပမာ ကုိယ္ ဆယ္တန္းေအာင္ ရင္ မာန ဆယ္တန္း မေအာင္ ေသးတဲ့ ေကာင္ေလး ေတြကုိ နည္းနည္း ဆရာ လုပ္မယ္ ၿပီးေတာ့ ေစာင့္ႀကြား ေစာင့္ႀကြားေလး ေနရမွာေပ့ါ ဒါမွ ဗ်.. ကုိယ္ အသည္း အသန္ ႀကိဳးစားခဲ့တာ အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ ရွိမွာ ေပ့ါဗ်.. ေနာ္ မဟုတ္ဘူးလား ..
ဒါေပမယ့္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ သိသေလာက္ မာစတာ ေတြကဗ်ာ. သူတုိ႔ ကုိ သူတုိ႔ သိပ္ အထင္မႀကီးသလုိ ပဲ ဗ်... ေဟေရာင္ မင္းတုိ႔ က မာစတာ ႀကီးေလကြ လုိ႔ ေျပာရင္ မေျပာပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ရာ ငါရွတ္လုိ႔ ပါတဲ့ ကဲ ခက္ေရာ္ ေဟေရာင္ ဘာျဖစ္လုိ႔ လဲ ကြ လုိ႔ ေျပာရင္ ...မင္းတုိ႔ က ပညာရွိဆုိေတာ့ ပညာရွိ စတုိင္ နဲ႔ ကုိယ္ ကုိ ႏွိမ္ခ် ၾကတာေပ့ါေနာ္ လို႔ ေျပာရင္ ...
မေျပာပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ရာ.. အတင္း ေမးရင္လဲ ..မေျပာခ်င္ဘူးတဲ့ ...
သူတုိ႔ ကုိ ၾကည့္ၿပီး ဟုိ စကားပုံုကုိ သြားသတိရတယ္ဗ်.. လြတ္ပစ္ရမွာ လဲ အဆီတ၀င္း၀င္း စားရမွာလဲ သဲ တစ္ရွတ္ရွတ္ ျဖစ္ေနၾကတယ္ ဗ်...
နည္းနည္း စဥ္းစားၾကည့္ၾကရင္ ဒီအျဖစ္အပ်က္ ရဲ႕ သရုပ္မွန္ကုိ ေတြ႔ၾကပါလိမ့္မယ္...
No comments:
Post a Comment